Wie zit er in 't pak: Casper Mouissie

Je hebt werkpaarden en luxepaarden. Casper Mouissie valt onbetwist in de eerste categorie. Hij is al een hele poos intensief betrokken bij Skate4AIR. In de beginjaren als deelnemer op het ijs, maar gaandeweg is hij in een faciliterende rol achter de schermen gegleden. Als zwager van onze ambassadeur Jochem Uytdehaage was er in feite geen ontkomen aan. “Ineens stond ik ook met mijn naam in het draaiboek,” vertelt hij lachend.
De drijfveer achter zijn dadendrang? Zijn 14-jarige dochter Lotte, die lijdt aan taaislijmziekte.

Werkpaard
Ik spreek Casper (50) tussen de bedrijven in Zweden door. Hij is net terug van de bouwmarkt om nog wat plaatmateriaal te halen en heeft in de gauwigheid een kanelbullar naar binnen gewerkt. De opbouw van de Daylight Challenge is in volle gang. De handen van Casper wapperen volop. Zo reed hij de knalgele Skate4AIR Volvo met een volgeladen kar achter zich aan van Nederland naar Fallun. Rondom het Runn meer sjouwt hij zich een breuk en stiefelt af en aan door de sneeuw. De kou lijkt geen vat op hem te hebben.

Dankbaar
Maar het allerliefste trekt hij, na het optuigen van het hele circus, zijn schaatspak aan. Niet om zelf een strakke tijd neer te zetten. “Die periode ligt achter me. Ik heb een mooi PR op mijn naam staan, daar ben ik trots op.” Veel meer voldoening haalt hij tegenwoordig uit het helpen van de andere deelnemers. “Het liefst rijd ik mee als opduwer van de 11-uur groep. Dat zijn de schaatsers die de 200km per se willen uitrijden, maar voor wie het letterlijk bloed, zweet en tranen kost. Die mensen duwen, trekken, oprapen, gelletjes toedienen en bidons aanreiken. Dat vind ik geweldig!” Ook op het ijs toont Casper zich bepaald geen luxepaard. Voor hem is deze houding niet meer dan logisch. “Ik ben blij dat ik op deze manier iets terug kan doen voor al die mensen die zich inspannen voor de ziekte van mijn dochter.”

Louterende ervaring
Er liggen mooie schaatsherinneringen voor Casper op de Weißensee. Hij bedwong het grillige ijs aldaar met zijn zoon Jelle (19). Het lijkt hem fantastisch om volgend jaar ook eens met zijn dochter Lotte op het ijs te staan en samen rondjes te rijden. “Lotte slikt al bijna een jaar Orkambi en is daar significant van opgeknapt. Haar kwaliteit van leven is enorm verbeterd. Met de fiets naar school en hockeyen met haar vriendinnen, het behoort allemaal weer tot de mogelijkheden.” De stap naar schaatstraining is een logische, zeker gezien het nest waartoe ze behoort. Casper hoopt dat het voor Lotte een louterende ervaring gaat zijn. Dat de beeldvorming rondom haar ziekte anders wordt, nu het zoveel beter met haar gaat.

Zichtbare resultaten
“We hebben de afgelopen jaren al ruim twee miljoen euro bij elkaar geschaatst met zijn allen. Het is zo mooi om te zien dat al die inspanningen daadwerkelijk leiden tot zichtbare resultaten. Natuurlijk zijn we er nog niet, Orkambi is pas het eerste medicijn. Bovendien werkt het maar bij ongeveer een kwart van alle CF-patiënten in Nederland. Maar er zit zoveel meer in de pijplijn. Het is zeker niet trekken aan een dood paard, waar me met ons allen mee bezig zijn,” besluit Casper vurig.

Het verhaal gaat dat Casper overal als laatste vertrekt. Kijk dan ook niet gek op als je, als de Zweedse zon al lang en breed achter de horizon van het Runn meer is gezakt, nog één man over het ijs ziet ploeteren. Er is er altijd eentje die het licht uit moet doen…