Eric Zieltjes schaatst in Oostenrijk én Zweden dit jaar!

09-02-2017 | 21:56

Eric Zieltjes gaat dit jaar al voor de zesde keer mee met Skate4AIR. Het meegaan met Skate4AIR heeft voor hem iets verslavends. Zo erg zelfs dat hij dit jaar besloten heeft om niet alleen naar Oostenrijk te gaan maar zich óók in te schrijven voor de allereerste editie van de Daylight Challenge.

 

Waarom ga je mee met Skate4AIR?

“Tijdens de eerste editie van Skate4AIR was ik aan het trainen op Flevonice en daar werd mijn aandacht getrokken door de mooie zwart gele schaatspakken. Ik ben toen aan de praat geraakt met oprichters Arnout en Werner. Zij hebben mij het idee achter Skate4AIR verteld. Zelf zijn Colette en ik apothekers en hebben onze eigen apotheek. In onze apotheek hadden we ook een meisje met CF. Hierdoor hadden we al een goed beeld van de ziekte en wat voor een impact dit heeft op iemands leven.

 

Ik wilde graag nog eens de Elfstedentocht schaatsen (laatste editie was ik uitgeloot) maar kon nooit zo goed de motivatie vinden om hard te trainen voor iets dat waarschijnlijk niet komt. Alles viel op zijn plaats nadat ik Arnout en Werner had gesproken en ik zou meegaan.... Helaas kwam ik toen ten val op natuurijs op derde kerstdag waardoor mijn schouder uit de kom ging. Ik heb toen de eerste editie moeten laten schieten. Vanaf de tweede editie zijn we erbij.   

 

Hoe bereid je je voor op 3 x een lange afstand in 2 weken?

“De voorbereiding begint eigenlijk al zo gauw de Weissensee achter de rug is. Zodra het weer redelijk is, zit ik op de racefiets en probeer twee keer per week te fietsen waarvan 1x per week een tocht van > 100km. Zodra de ijsbanen open gaan ben ik daar te vinden. Ik heb nooit schaatsles gehad en heb een hekel aan bochten rijden, dus zodra Flevonice opengaat eind november kun je me daar vinden. In de weken vóór de Weissensee probeer ik altijd wel een paar keer 100km of iets meer te schaatsen. Als dat zonder problemen gaat, dan lukt 200 ook wel. Dit jaar heb ik tijdens de Elfsteden Challenge op Flevonice zelfs de 200km al gereden omdat het die dag wel erg lekker ging” 

 

Hoeveelste keer Oostenrijk was het?

“Dit jaar zijn we voor de 6e keer mee geweest naar de Weissensee. Colette als vrijwilligster en ik als schaatser. Deze editie heb ik mijn 10e en 11e keer 200km geschaatst. Alleen het eerste jaar heb ik hem 1 keer gereden. Het tweede jaar leek het erop dat de tocht van vrijdag geen doorgang zou kunnen vinden vanwege het warme weer. Ik besloot op dinsdag al te gaan rijden en dan zou ik vrijdag wel zien hoever ik zou komen. Dat viel alles mee, kennelijk kan je lichaam best snel herstellen. In het jaar van de sneeuweditie werd de tocht van de vrijdag naar de donderdag verplaatst en zat er maar 1 dag tussen. Ook dat is goed gegaan.”

 

“Het meegaan met Skate4AIR heeft iets verslavends. Het is zo'n mooie organisatie, die zo goed staat. Het voelt iedere keer als thuiskomen. De verscheidenheid van de groep, schaatsers van alle niveaus, jong/oud, volwassen en kinderen met CF, families, mensen die voor de eerste keer meegaan en mensen die er ieder jaar weer bij zijn. Dat maakt het zo uniek en dat maakt het ook moeilijk om het jaar erop niet weer mee te gaan.”

 

Hoe kijk je terug op de afgelopen watereditie?

“De 2017 watereditie was uniek. Zoals eigenlijk elke editie van Skate4AIR, steeds zijn de omstandigheden anders. Ik miste in Oostenrijk dit jaar wel de winterbeleving door de hoge temperatuur en besloot om behoudend te rijden dit keer. Met het oog op mijn deelname aan de Daylight Challenge wilde ik geen risico nemen. Ondanks dat ik alle begrip had voor de AEW toen ze besloten om de laatste ronde in te laten gaan om 16:00 uur, vond ik het wel ontzettend jammer dat veel mensen niet in staat zijn geweest om hun tocht uit te rijden. Het wachten op de 11 uur groep in het donker heeft iets moois en dat was er nu niet. Hopelijk kan dit volgend jaar weer.”

 

Wat heeft je doen besluiten om ook mee te gaan naar Zweden?

“Schaatsen in Zweden staat al een aantal jaar op mijn verlanglijstje. De mensen die ik erover gesproken hebben, vinden het fantastisch om daar te schaatsen, veel meer een natuurbeleving. Toen Daniëlle en Johanna vorig jaar vertelden dat ze met het idee speelden om naar Zweden te gaan voor een nieuw event hebben we direct gezegd dat we dan mee zouden gaan in plaats van naar Oostenrijk.  Maar zoals je ziet, konden we Skate4AIR op de Weissensee niet missen en hebben we besloten om met beide events mee te gaan” 

 

Wat verwacht je van de eerste editie van de Daylight Challenge?

“Ik stap er heel open in en hoop op een heel ander event dan de Weissensee, zodat Skate4AIR verschillende doelgroepen kan aanspreken voor het schaatsen voor Cystic Fibrosis. Ik hoop dat de Daylight Challenge de komende jaren net zo mooi kan groeien als de Skate4AIR Classic in Oostenrijk. Ik ben vooral benieuwd naar de combinatie van Nederlandse en Zweedse deelnemers want dat is ook iets wat deze Daylight Challenge uniek maakt. We gaan het zien, ik kan niet wachten om vandaag in het vliegtuig te stappen.”